فواید نماز از نظر علم پزشکی2

برخی از کارشناسان معتقدند نماز خواندن تنها غذای روح انسان  نیست بلکه جسم انسان ها را نیز تقویت می کند و آن ها را در مبارزه با مشکلات روزمره یاری می دهد.وقتی چشم ها در حالت نماز ثابت می ماندء جریان فکر هم خود به خود آرام شده و در نتیجه تمرکز فکر افزایش می یابد . ثابت ماندن چشم باعث بهبود ضعف و نواقصی مانند نزدیکبینی می شود و به لحاظ روانی این حالت باعث افزایش مقاومت عصبی فرد شده و بی خواب و افکار نا آرام را از انسان دور می کند.
ایستادن در حالت نماز باعث تقویت حالت تعادلی بدن شده و قسمت مرکزی مخچه که محل کنترل اعمال و حرکات ارادی است را تقویت می کند و این عمل باعث می شود فرد با صرف کمترین نیرو و انرژی به انجام صحیح حرکات بعدی بپردازد.نماز قسمت فوقانی بدن را پرورش داده و ستون مهره ها را هم تقویت کرده و آن را در حالت مستقیم تگاه می دارد.تقویت احشاء و ماهیچه های شکم ء حفظ سلامتی دستگاه گوارش و رفع یبوست مزمن و بی اشتهایی و سو هاضمه از دیگر خواص غیر مستقیم نماز خواندن و رکوع در نماز است.
کارشناسان می گویند در حالت رکوع اطراف ستون مهره ها منبسط می شود که در متعادل و آرام کردن سمپاتیک مؤثر است . مدت زمان خواندن ذکر رکوع نیز باعث تقویت عظلات صورت و گردن و ساق پا و ران ها می شود و به این ترتیب به جریان خون در قسمت ها ی مختلف بدن سرعت می بخشد.تنظیم متابولیسم بدن و فراهم نمودن زمینه ی از بین رفتن اکثر بیماری ها از بدن ء کمک به افزایش حالت استواری و استحکام مغز و بهبود ناراحتی های تناسلی و نارسایی های تخمدان ء از دیگر خواص رکوع در نماز است .
سجده نیز ستون مهره های بدن را تقویت کرده و دردهای سیاتیک را آرام می کند . سجده علاوه بر از بیت بردن یبوست و سو هاضمه ء پرده دیافراگم را تقویت کرده و به دفع مواد زاید بدن به دلیل فشرده شدن منطقه شکمی کمک می کند.سجده همچنین باعث افزایش جریان خون در سر شده که این امر با تغذیه غدد باعث حفظ شادابی ء زیبایی و طراوت پوست می شود.
حالات سجده به واسطه باز شدن مهره ها از یکدیگر باعث کشیده شدن اعصابی که قسمت های مختلف بدن را به مغز وصل می کند ء شده و این اعصاب را در یک حالت تعادلی قرار می دهد که این هم برای سلامتی انسان بسیار حائز اهمیت است. سجده باعث آسودگی و آرامش در فرد شده و عصبانیت را تسکین می دهد. استحکام بخشیدن و تقویت عضلات پاها و ران هاءکمک به نفخ روده و بهبود فتق ء از خواص نشستن بعد از نماز است .
معلوم است که نماز فلسفه خود را دارد که معراج مؤمن و مایه قرب به حق است و آن را فقط باید برای خدا خواند و نه به انگیزه ی فواید و آثاری از این دست ءولی گاهی از این دسته از نظرات علمی نیز می توان انگیزه ی بیشتری برای گفت و گو با خدا در دل ما ایجاد کند و از سویی ما را به این حقیقت می رساند که خداوند و دین اسلام همواره بر سلامتی مؤمنان و پیروان خود  تاکید کرده و در موازین دینی از آن استفاده کرده اند.     
***********************

آثار نماز نخواندن

29 / 1

خشم خداى متعال

1 ـ پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله : هر کس نمازى را نخواند، خداوند را مى بیند که بر او خشمناک است.

29 / 2

تباه شدن عمل

2 ـ پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله : هر کس نماز را از روى قصد ترک کند، خداوند عملش را تباه مى کند[1].

3 ـ زراره: از امام صادق درباره این گفته خداى جلّ جلاله پرسیدم : «هر کس به (ارکان) ایمان کفر ورزد، بى گمان عملش تباه است» ، فرمود: ترک کردن کارى که بدان اقرار دارد که از آن جمله، ترک نماز بى هیچ بیمارى و گرفتارى است.

29 / 3

کفر

4 ـ پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله : هرکس نماز را عمداً ترک کند، آشکارا کفر ورزیده است[2].

5 ـ پیمان میان ما و آنان، نماز است . پس هر کس آن را ترک کند ، کافر شده است.

6 ـ کسى که نماز نمى گزارد، دین ندارد.

7 ـ کسى که نماز نمى گزارد، بهره اى از دین ندارد[3].

8 ـ (مرز) میان کفر و ایمان ، جز ترک نماز نیست.

9 ـ (مرز) میان بنده و کفر، ترک نماز است.

10 ـ هرکس نماز را ترک کند و به پاداش آن امید نورزد و از عذابش نهراسد، اهمیت نمى دهم که یهودى، مسیحى و یا مجوس بمیرد.

11 ـ میان مسلمان و کفر ، جز این نیست که نماز واجب را از روى قصد ترک کند و یا به جهت سبک شمردن آن را نخواند.

12 ـ امام صادق علیه السّلام : مردى نزد پیامبر آمد و گفت: اى پیامبر خدا، مرا سفارش کن. فرمود: نماز را از روى قصد وامگذار که هر کس آن را از روى قصد ترک کند، دین اسلام از او وا رهیده است. (مسلمان نیست)[4].

13 ـ پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله ـ در سفارش به معاذ ـ : هرگز نماز واجب را از روى قصد ترک مکن ، که هر کس نماز واجب را از روى قصد ترک کند، خداوند تعهدى دربرابر او ندارد[5].

14 ـ امام صادق علیه السّلام ـ به کسى که از گناهان بزرگ پرسیده بود ـ فرمود: ترک کردن نماز از روى قصد یا هر آنچه خداى جلّ جلاله واجب کرده است؛ زیرا پیامبرخدا صلّى الله علیه و آله فرمود: هر کس نماز را از روى قصد ترک کند ، از پیمان خداوند جلّ جلاله و پیمان پیامبرش ، بیرون رفته است.

15 ـ امام علىّ علیه السّلام : تفاوت میان مؤمن و کافر، نماز است . پس هر کس آن را ترک کند و ادعاى ایمان کند، عملش او را تکذیب مى کند و گواهى از خودش بر خود اوست.

16 ـ امام صادق علیه السّلام ـ در پاسخ به این پرسش : چگونه زناکار را کافر نمى نامید و ترک کننده نماز را کافر مى نامید و دلیل آن چیست؟ ـ فرمود: چون زناکار و مانند آن، به جهت غلبه شهوت آن را انجام مى دهد و ترک کننده نماز فقط از روى سبک شمردن ، آن را ترک مى کند.

--------------------------------------------------------------------------------

پانوشت ها

--------------------------------------------------------------------------------

(1) در صحیح بخارى وسنن نسایى ومسندابن حنبل چنین آمده است: «هرکس نماز عصر را ترک کند...».

(2) در عوالى اللآلى قید «آشکارا» نیست.

(3) متن دعائم الاسلام چنین است: «کسى که نماز را ترک کند نصیبى از اسلام ندارد».

(4) در الترغیب و الترهیب چنین آمده است: «از روى قصد نماز را ترک مکنید، که هر کس آن را از روى قصد ترک کند، از دین خارج شده است».

(5) در المستدرک على الصحیحین در انتهاى حدیث افزوده است : «و پیامبرش نیز تعهدى ندارد».